- سازمان دادن
نظم و ترتیب دادن
معنی سازمان دادن - جستجوی لغت در جدول جو
- سازمان دادن (چَ گِ رِ تَ)
تشکیل سازمان. ترتیب و تنظیم سازمان
- سازمان دادن
تشکیل و ترتیب و تنظیم سازمان
- سازمان دادن
مرتب کردن، نظم دادن، سامان دادن
متضاد: درهم ریختن، نابسامان کردن، تشکیلات، برنامه ریزی
متضاد: درهم ریختن، نابسامان کردن، تشکیلات، برنامه ریزی
- سازمان دادن
لتنظيمٍ
- سازمان دادن
Structure
- سازمان دادن
structurer
- سازمان دادن
estructurar
- سازمان دادن
структурировать
- سازمان دادن
strukturieren
- سازمان دادن
структурувати
- سازمان دادن
strukturyzować
- سازمان دادن
构造
- سازمان دادن
estruturar
- سازمان دادن
تنظیم کرنا
- سازمان دادن
গঠন করা
- سازمان دادن
จัดโครงสร้าง
- سازمان دادن
kupanga
- سازمان دادن
yapılandırmak
- سازمان دادن
strutturare
- سازمان دادن
לבנות מבנה
- سازمان دادن
구조화하다
- سازمان دادن
menyusun
- سازمان دادن
संरचना करना
- سازمان دادن
structureren
- سازمان دادن
構造化する
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی را در پناه خود درآوردن و جان و مال او را حفاظت کردن، فرصت دادن، زمان دادن
(مُ)
لغت نامه دهخدا
مهلت دادن. فرصت و وقت دادن:
برآویخت قارن ابا بارمان
سوی چاره جستن ندادش امان.
فردوسی.
اگر نه از قبل شرم آن نگارستی
ز بوسه ندهمی او را بهیچ وقت امان.
فرخی.
حصار دیگر گلواره بد که شاه عجم
بکند از بن و یک ساعتش نداد امان.
عنصری.
ملک الموت او را امان نداد که پای از رکاب بدر آورد و همچنان یک پای در رکاب و یک پای بیرون آورده جان او قبض کرد. (اسکندرنامه، نسخۀ سعید نفیسی).
هم آنجا امانش مده تا بچاشت
نشاید بلا بر دگر کس گماشت.
سعدی.
فریبنده را پای در پا منه
چو رفتی و دیدی امانش مده.
سعدی.
که چندان امانم ده از روزگار
که زین نحس ظالم برآید دمار.
سعدی.
گرش بر فریدون بدی تاختن
امانش ندادی به تیغ آختن.
سعدی.
زنهار نمی خواهم کز کشتن امانم ده
تاسیرترت بینم یک لحظه مدارایی.
سعدی.
گفتم روم بخواب و ببینم جمال دوست
حافظ ز آه و ناله امانم نمی دهد.
حافظ.
، امین. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). رجوع به امانت شود
برآویخت قارن ابا بارمان
سوی چاره جستن ندادش امان.
فردوسی.
اگر نه از قبل شرم آن نگارستی
ز بوسه ندهمی او را بهیچ وقت امان.
فرخی.
حصار دیگر گلواره بد که شاه عجم
بکند از بن و یک ساعتش نداد امان.
عنصری.
ملک الموت او را امان نداد که پای از رکاب بدر آورد و همچنان یک پای در رکاب و یک پای بیرون آورده جان او قبض کرد. (اسکندرنامه، نسخۀ سعید نفیسی).
هم آنجا امانش مده تا بچاشت
نشاید بلا بر دگر کس گماشت.
سعدی.
فریبنده را پای در پا منه
چو رفتی و دیدی امانش مده.
سعدی.
که چندان امانم ده از روزگار
که زین نحس ظالم برآید دمار.
سعدی.
گرش بر فریدون بدی تاختن
امانش ندادی به تیغ آختن.
سعدی.
زنهار نمی خواهم کز کشتن امانم ده
تاسیرترت بینم یک لحظه مدارایی.
سعدی.
گفتم روم بخواب و ببینم جمال دوست
حافظ ز آه و ناله امانم نمی دهد.
حافظ.
، امین. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). رجوع به امانت شود
(چَ گَ / گِ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
نظم و ترتیب دادن. سر و صورت دادن:
خدایگانا گر بشنوی ز بندۀ خویش
مگر بعذر دهد کار خویش را سامان.
فرخی
خدایگانا گر بشنوی ز بندۀ خویش
مگر بعذر دهد کار خویش را سامان.
فرخی
نظم دادن، مرتب کردن، انتظام بخشیدن، درست کردن، سروسامان دادن، سامان دهی کردن